زبان نروژی (به نروژی: norsk) یک زبان هندواروپایی از شاخهٔ گروه زبانهای اسکاندیناویایی خانوادهٔ زبانهای ژرمنی(زبانهای ژرمنی شمالی) است. نروژی زبان رسمی کشور نروژ است.
گفتنی است که وجود دو زبان در نروژ، باعث پیچیدگی مسائل زبانی این کشور شده‌است. این زبان‌ها، بوکمول[۱] (زبان کتابی)، که نزدیک به زبان دانمارکی است، و نی نوشک[۲] (نروژی جدید)، که نزدیک به لهجهٔ شمال سوئد است، نام دارند. نام‌های غیررسمی این دو زبان به‌ترتیب ریکسمول[۳] (به‌معنای زبان سلطنتی) و لاندسمول[۴] (به‌معنای زبان روستایی) است.[۵]
هردو زبان از سال ۱۸۸۵ به‌عنوان زبانهای رسمی نروژ شناخته شده‌اند. زبان نی نورشک در سال ۱۸۵۰ توسط ایوار آسن بر پایهٔ زبان سده‌های میانه و لهجه‌های نروژیِ آن دوره ابداع شده‌است.[۵] زبانهای بوکمول و نی نوشک، پس از اصلاحات سال ۱۹۳۸، به هم نزدیک‌تر شدند؛ این امر نتیجهٔ سیاست‌های حکومتی برای به‌هم پیوستن دو زبان جهت ایجاد زبان مشترک نروژی به‌نام سام‌نوشک[۶] بوده‌است. همه‌پرسی سال ۱۹۴۶ نشان داد که ۷۹٪ مردم نروژ از این سیاست پشتیبانی می‌کنند؛ اما مخالفان این سیاست، اعتراض‌های گسترده‌ای را در دههٔ پنجاه میلادی ترتیب دادند. به‌هرحال، نفوذ سام‌نورشک از سال ۱۹۶۰ کاهش یافت و در سال ۲۰۰۲ رسماً کنار گذاشته شد.
