سوئد در قرن هیجدهم

در قرن هیجدهم، عصر روشنگری، وضع اقتصادی مردم در اروپا بهتر شد.بسیاری از مردم خواندن یاد گرفتند. دیگر تصمیم گیری توسط پادشاهان، کشیشها و اشراف امری بدیهی نبود. این امر به چندین انقلاب منجر شد. مشهورترین این انقلابها انقلاب فرانسه در سال 1789 میلادی است.
سال 1771 میلادی گوستاو سوم در سوئد به پادشاهی رسید. او در سال 1772
میلادی دست به یک کودتا زد و سعی کرد قدرت بیشتری کسب کرده و کشور را
به تنهائی اداره کند. گوستاو سوم در یک جشن بالماسکه در تاریخ 16 مارس 1792 میلادی هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد.
سوئد در قرن نوزدهم

گوستاو آدولف چهارم بین سالهای 1796 تا 1809 میلادی پادشاه سوئد بود. در
دوران او سوئد با روسیه در جنگ بود. گوستاو آدولف چهارم در جنگ مغلوب
و مجبور شد فنلاند را به روسیه واگذار کند. از آن تاریخ به بعد ) 1815 ( در سوئد
صلح برقرار بوده است.کارل سیزدهم پس از گوستاو آدولف چهارم پادشاه سوئد شد. در این زمان پارلمان سوئد قوانین اساسی سوئد را وضع کرد. قوانین اساسی چهار فقره هستند:
     • نظام حکومتی (Regeringsformen) که در آن مقررات مربوط به    تشکیلات سازمانی دولت سوئد درج شده است.
  • اصل جانشینی (Successionsordningen) که می گوید سلطنت موروثی است.
    • اصل آزادی انتشارات که از آزادی بیان بصورت متن چاپی محافظت می کند.
    • اصل پارلمان که تعیین کرد پارلمان باید از چهار بخش اشراف، کشیشها، پیشهوران و کشاورزان تشکیل شود.
    طی قرن نوزدهم جمعیت سوئد افزایش یافت. در آغاز قرن نوزدهم جمعیت
    افزایش یافت. 2/4 میلیون نفر بود و سال 1900 این رقم به 5/1 افزایش یافت.افزایش جمعیت باعث شد که مردم مجبور شدند به مناطق دیگری بغیر از محل سکونت خود جویای کار شوند. بسیاری از مردم به شهرها و به آمریکا مهاجرت کردند. بین سالهای 1865 تا 1914 میلادی حدود یک میلیون نفر از سوئدیها به آمریکا مهاجرت کردند.


    منبع: https://www.informationsverige.se